روز به روز

 

نوآوری ها در ایمونوتراپی سرطان با افزایش قابل توجه میزان بقای بیماران تحت درمان سرطان به موفقیت بالینی دست یافته است. با این حال، هنوز یک نیاز پزشکی برآورده نشده وجود دارد، زیرا نرخ پاسخ پایین به مهارکننده‌های ایست بازرسی ناشی از واکنش‌پذیری کم سلول‌های سرطانی در تومورهای "سرد" است. بسیاری از شرکت های داروسازی جهانی در تلاش خود برای تبدیل تومورهای "سرد" به تومورهای "گرم" بر استفاده از پروتئین تنظیم کننده ایمنی ذاتی موسوم به    STING برای افزایش واکنش پذیری ایمنی تومورها و نفوذ سلول های ایمنی به ریزمحیط تومور (TME)  تمرکز کرده اند. با این حال، از آنجایی که آزمایش‌های بالینی روی اولین آگونیست STING، ADU-S100، در سال 2020 به حالت تعلیق درآمد، نیاز فوری به توسعه فعال‌کننده‌های جدید STING وجود دارد.

ایمنی زایی واکسن BNT162b2 COVID-19 در بیماران ملانومایی که ایمونوتراپی دریافت می کنند

کشف هدف مولکولی مسیرهای جدیدی را برای توسعه درمان موثر ضد رگ زایی سرطان باز می کند

استفاده از هوش مصنوعی برای دستیابی به تشخیص زودهنگام سرطان پانکراس

تحت این شرایط، یک تیم تحقیقاتی به رهبری دکتر سانگی لی از موسسه علوم مغز در موسسه علم و فناوری کره (KIST؛ رئیس: سوک جین یون)، و دکتر هیجین کیم از مرکز تحقیقات درمانی بیماری‌های عفونی در مؤسسه تحقیقاتی فناوری شیمیایی کره (KRICT؛ رئیس: Mihye Yi) از ساخت یک آگونیست جدید STING با مولکول کوچک خبر داد.

هنگامی که آگونیست STING توسط یک ترکیب تحریک شد، باعث ترشح سیتوکین هایی مانند اینترفرون ها (IFNs) شد و یک پاسخ ایمنی ذاتی با واسطه سلول های T را فعال کرد. سیستم ایمنی فعال شده، فنوتیپ ایمنی تومور را تغییر داد و آن را از «سرد» با واکنش‌پذیری کم به سلول‌های T به «گرم» با واکنش‌پذیری بالا تبدیل کرد که منجر به جذب سلول‌های T در TME شد. در این مطالعه، تجویز ترکیب به طور موثری رشد سلول های سرطانی را در مدل های موش مهار کرد. به طور خاص، 20 درصد از گروه تحت درمان در نتیجه از بین بردن کامل تومورهایشان، فاقد تومور بودند. علاوه بر این، حافظه ایمونولوژیک رشد تومورهای عود کننده را بدون نیاز به تجویز داروی اضافی سرکوب کرد. در نهایت، پس از اولین درمان، رشد توموری در گروه بدون تومور مشاهده نشد.

اکثر آگونیست های STING موجود تحت تجویز داخل توموری قرار گرفتند، که کاربرد وسیع درمان سرطان را محدود می کرد، در حالی که ترکیب موجود در این مطالعه می توانست با تزریق داخل وریدی تجویز شود. از نظر توسعه بیشتر دارو، این عامل همچنین می‌تواند در درمان‌های ترکیبی سرطان و درمان‌های استاندارد کنونی مانند پرتودرمانی، شیمی‌درمانی و تک‌تراپی استفاده شود.