روز به روز

دست، از نواحی مهم بدن بوده و شامل قسمت های مختلفی از جمله: انگشتان، کف، مچ، ساعد، آرنج و... می شود. هر کدام از این نواحی در انجام فعالیت های دست نقش مهمی داشته و از اجزای مختلفی تشکیل شده اند. این اجزا عبارتند از: رباط ها، تاندون ها، مفاصل، عضلات، استخوان ها، رگ ها، عصب ها و... . چنانچه هر یک از این اجزا دچار مشکل و آسیب شوند، در کل دست اختلال به وجود خواهد آمد. امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی و با استفاده از روش ها و تکنیک های خاص فیزیوتراپی، می توان به بهبود سریع این عوارض کمک کرد.

انواع آسیب های دست در نواحی مختلف

دست و نواحی مختلف آن به دلایل مختلفی دچار آسیب شده و باعث ایجاد اختلال در فعالیت های روزانه می شود. همراه با آسیب های دست و عوارض ایجاد شده در آن، علائم و عوارضی از جمله درد و تورم، خشکی و گرفتگی، عدم توانایی در حرکت دادن انگشتان، مچ، آرنج و... مشاهده خواهند شد که فیزیوتراپی دست در درمان و توانبخشی مجدد آنها نقشی کلیدی ایفا می کند.
این آسیب ها عبارتند از:

1. آرتروز: آرتروز ها از شایع ترین و رایج ترین بیماری های استخوانی بوده و در نواحی مختلف دست ایجاد می شوند. استئوآرتریت یا آرتروز، همان فرسایش و ساییدگی در استخوان ها و غضروف ها بوده که به مرور زمان باعث ایجاد آسیب های جدی تر در دست شده و می تواند موجب ایجاد اختلالات و عوارض گوناگون در نواحی مختلف دست شود.
2. نقرس: نقرس نوعی آرتریت و بیماری خود ایمن بوده که در آن بدن به طور اشتباه به مفاصل خودی هجوم برده و آسیب می رساند و باعث سفتی، خشکی، تورم و درد در مفاصل دست می شود.
3. اسپاسم و گرفتگی: در این عارضه عضلات دست دچار سفتی و انقباض شده و حرکت دادن دست بسیار مشکل می شود و در صورت حرکت دادن دست ممکن است درد ناگهانی و شدیدی احساس شود.
4. انگشت ماشه ای یا تریگر پوینت: در این عاضه در تک تک انگشتان دست به وجود آمده و باعث ایجاد درد شدید در انگشتان دست می شود. در این آسیب تاندون ها دچار مشکل می شود و شخص قادر به خم و راست کردن انگشتان خود نبوده و ممکن است انگشتان دست قفل شوند.
5. کیست مچ دست( گانگلیون) : گانگلیون، کیست بی خطر و یا توموری است که به شکل برآمدگی و تورم در مچ و کف دست ایجاد شده و باعث اختلال در دست می شود.
6. رگ به رگ شدن: رگ به رگ شدن دست با آسیب رباط و کشش رباط و تاندون همراه بوده و موجب درد و تورم و همچنین اختلال در حرکت دست می شود.
7. دررفتگی: در این عارضه استخوان از محل اصلی خود خارج شده و دست دچار درد و تورم می شود. در این حالت مفصل دست دچار بی ثباتی و ناپایداری می شود.
8. شانه یخ زده یا منجمد شده: این عارضه علت مشخصی نداشته و در آن شانه در همه جهات دچار محدودیت حرکتی و درد و اختلال عملکردی می شود.
9. روتاتور کاف شانه: آسیب هایی از جمله فشردگی و پارگی در چهار عضله و تاندون اصلی شانه که به آن کلاهک چرخاننده یا روتاتور کاف می گویند، می تواند موجب اختلال در شانه و همچنین ایجاد ضعف و ناتوانی، درد و صدا دادن شانه شود.
10. افتادگی شانه: افتادگی شانه عارضه ای است که می تواند در دست و فعالیت های آن اختلال ایجاد کند. در این حالت یک شانه و یا هر دو شانه، دچار افت شده و بدن دچار ناهماهنگی می شود.
11. سندرم تونل کارپال: یکی از بیماری های شایع بدن که موجب ایجاد درد، حس مور مور شدن و بی حسی در دست و بازو می شود، سندرم تونل کارپال و آسیب عصب و فشردگی آن می باشد.
12. آسیب عصب مدیان: عصب مدیان داخل تونل کارپال و در ناحیه بازو و ساعد دست قرار دارد. هنگامی که این عصب دچار آسیب هایی از جمله پارگی، کشیدگی، نیمه پارگی و... شود، دست دچار درد و اختلال حرکتی می شود.
13. اسلپ شانه: این عارضه در ورزشکاران شایع بوده و با پارگی غضروف گلنوئید همراه می باشد. هنگام بروز این عارضه علائمی از جمله درد در ناحیه شانه و دست احساس و مشاهده می گردد.

علل ایجاد آسیب های دست

علل ایجاد آسیب های دست در نواحی مختلف عبارتند از:

1. وراثتی و مادرزادی: زایمان های سخت و اشتباهات پزشکی به هنگام تولد نوزاد و همچنین عوامل وراثتی و ژنتیکی می تواند موجب آسیب و عارضه در دست و همچنین به وجود آمدن اختلال در آن شود.
2. ضربه، فشار و کار مداوم : وارد شدن فشار و ضربه در اثر سوانح مختلف از جمله تصادفات، سوانح ورزشی و همچنین فعالیت و کارهای مداوم و تکراری می تواند در نواحی مختلف دست آسیب ها و عوارضی ایجاد کند.
3. بیماری های مزمن از جمله پوکی استخوان: پوکی استخوان و بیماری های دیگر می توانند باعث بروز عارضه های دیگری در استخوان، مفاصل، غضروف ها، تاندون ها و رباط ها شده و در نهایت، موجب ناراحتی بیمار و اختلال در دست بیمار نیز خواهند شد.
4. کهولت سن و تحلیل رفتن غضروف های مفصلی: با بالا رفتن سن، مقاومت بدن کمتر شده و استخوان ها شروع به تحلیل رفتن می کنند. در نتیجه با کوچکترین فشار و ضربه دست دچار آسیب و عوارضی خواهد شد.
5. فشار و تنش های عصبی: ایجاد فشارهای عصبی باعث ایجاد ناراحتی و دردهایی در نواحی دست به خصوص شانه و کتف می شود.

علائم و تشخیص عارضه

بعد از مشاهده علائمی از جمله: عدم خم و راست کردن نواحی مختلف دست، قفل شدن انگشتان دست، درد و تورم، قرمزی و بی حس، ضعف، داغ شدن انگشتان، کبودی های بی دلیل و.... باید سریعا به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه شود. بعد از چکاب و بررسی های لازم در صورتی که پزشک تشخیص دهد، با انجام فیزیوتراپی وضعیت دست بهبود می یابد و انجام این تکنیک برای بیمار لازم و ضروری است، بیمار را به یک فیزیوتراپیست معرفی می کند. فیزیوتراپیست نیز بعد از بررسی سوابق بیمار و همچنین چک کردن وضعیت دست و شدت آسیب آن، برای درمان برنامه ای تنظیم کرده و به بیمار ارائه می دهد.

درمان های موثر در جهت بهبود آسیب های دست

از ایمن ترین و موثرترین تکنیک ها و روش های درمانی می توان به درمان های تکنیکال و تمریناتی فیزیوتراپی اشاره کرد. فیزیوتراپی و توانبخشی در نواحی مختلف دست و به شکل های مختلف انجام می گیرد. این روش در جهت بهبود دست، قبل از جراحی و بعد از جراحی انجام گرفته و به کاهش و تسکین درد در نواحی مختلف دست، افزایش دامنه حرکتی، انعطاف پذیری و ... می پردازد.

1. تمرینات، نرمش و ورزش فیزیوتراپی

   این روش با استفاده از ورزش و نرمش های کششی و تقویتی در جهت بهبود وضعیت دست در نواحی (انگشتان، کف، مچ، ساعد، آرنج، بازو، شانه و کتف) انجام گرفته و به تقویت و انعطاف پذیری دست بعد از جراحی و همچنین جلوگیری از آسیب های شدیدتر در دست کمک می کند. کلیه تمرینات نرمشی و ورزشی توسط فیزیوتراپیست و با توجه به میزان آسیب دست، نوع و علت ایجاد آسیب و همچنین ناحیه آسیب دیده، تعیین و تنظیم می شود.

2. فیزیوتراپی با استفاده از دستگاه های پیشرفته و متدهای خاص

   این روش از فیزیوتراپی با استفاده از دستگاه ها و متدهای متفاوت به افزایش گردش خون در بافت ها، تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده دست (انگشتان، کف، مچ، ساعد، آرنج و..)، کاهش تورم و التهاب، کاهش و تسکین درد دست، افزایش دامنه حرکتی، انعطاف پذیری، کاهش خشکی و گرفتگی های نواحی مختلف دست کمک کرده و باعث عملکرد بهتر دست و پیشرفت سریع درمان آن نیز می شود. کلیه روش ها و تکنیک های درمانی فیزیوتراپی برای افراد واجد شرایط فیزیوتراپی؛ مفید بوده و هیچ عارضه دائمی و خطری به دنبال نخواهد داشت. این تکنیک ها عبارتند از:
   1. کایروپراکتیک: ماساژ دادن ناحیه آسیب دیده دست به صورت دوار و به کمک دست
   2. اولتراسوند تراپی: اعمال امواج صوتی با فرکانس بالا در ناحیه آسیب دیده دست
   3. مگنت تراپی: اعمال امواج مغناطیسی به ناحیه آسیب دیده دست
   4. الکتروتراپی: اعمال جریان الکتریکی کنترل شده به ناحیه آسیب دیده دست (با استفاده از دستگاه های مختلف)
   5. لیزرتراپی: اعمال و تاباندن اشعه و نور لیزر به ناحیه آسیب دیده دست
   6. شاک ویو: اعمال جریان کنترل شده الکتریکی به ناحیه آسیب دیده دست
   7. تحریکات الکتریکی: اعمال جریان برق و الکتریکی کنترل شده به ناحیه آسیب دیده دست( از طریق الکترودها)
   8. طب سوزنی: روشی سنتی با استفاده از وارد کردن سوزن با سایزهای مختلف و در نقاط حساس و مختلف دست و بدن
   9. گرما و سرما درمانی: استفاده از کمپرس های سرد و گرم به مدت معلوم (8 دقیقه) بر روی ناحیه آسیب دیده دست

منبع: کلینیک فیزیوتراپی رامتن

لازمه زندگی موفق حال خوب است و یکی از راه های رسیدن به حال خوب داشتن اعتماد به نفس می باشد. اعتماد به نفس یکی از مهم ترین موارد روانشناسی در زندگی روزمره افراد است. داشتن اعتماد به نفس موجب ،حس خوب در فرد شده و در نهایت باعث موفقیت و پیشرفت فرد در کارها، فعالیت ها و زندگی روزانه می شود. ممکن است این سوال برای شما ایجاد شود که چگونه باید اعتماد به نفس را در خودمان افزایش بدهیم و یا تقویت کنیم؟ در پاسخ به این سوال راه هایی را به شما پیشنهاد خواهیم داد.

اعتماد به نفس چیست و چه تاثیری در فرد و اطرافیانش دارد؟

اعتماد به نفس یعنی رسیدن به خود باوری، کسی که اعتماد به نفس بالایی دارد در اصل به توانایی های خود و همچنین به ظاهر و رفتار خود مطعن بوده و باور دارد که از همه لحاظ بهترین است و لایق بهترین هاست..این شخص اول از همه خود را دوست دارد و برای خود ارزش قائل است و در نهایت دیگران را دوست داشته و متقابلا در دیگران نیز این احساس را ایجاد کرده و مورد محبوبیت و تشویق دیگران قرار می گیرد. تشویق و حمایت دیگران باعث بهتر بودن فرد و افزایش امید و انگیزه ی او بوده و در پایان در موفقیت های او تاثیر بسزایی خواهد داشت.

راهکار های موثر برای افزایش اعتماد به نفس چیست؟

اعتماد به نفس می تواند مربوط به زمینه های مختلف باشد.

1. شناختن نقاط ضعف و نقاط قوت

   گاهی اعتماد به نفس در مورد موضوع تحصیلی و یا حرفه شغلی است. فرد احساس می کند در زمینه تحصیلی و یا حرفه ی شغلی خود دچار ضعف بسیار است و این باعث می شود که فرد در تحصیلات و شغل خود هرگز پیشرفت نکند و حتی گاهی باعث دلسردی وی شده و در نهایت فرد تحصیلات و یا شغل خود را کنار می گذارد. برای اینکه اعتماد به نفس فرد در این زمینه بالا برود نیاز است اول از همه توانایی خود را بشناسد و به آن ایمان بیاورد. اگر فردی از نظر دروس منطق و ریاضی و.. ضعیف است دلیل بر این نمی شود که در دروس دیگر نیز ضعیف باشد. امکان دارد در دروسی از جمله هنر بهترین باشد. و یا اگر فردی در حرفه ی کاری حسابداری ناموفق است و ضعف دارد دلیل بر ضعف او در دیگر مشاغل نیست. پس بهتر است اول از همه نقاط ضعف و قدرت خود را شناخته و بر روی تقویت کردن آن ها کار کند. این فرد شاید در ریاضی موفق نباشد، شاید در زمینه مالی (حسابداری) موفق نباشد، اما می تواند از موفق ترین افراد در هنر و یا حرفه آرایشگری باشد.

2. داشتن افراد حامی و تشویق کننده

   گاهی فرد برای انجام کاری تردید داشته و حس می کند در آن کار موفق نخواهد شد. اما این فقط یک تفکر اشتباه بوده و ناشی از ترس و نگرانی و عدم اعتماد به نفس می باشد. در اینگونه مواقع داشتن افرادی دلسوز، حامی و مشوق در کنار فرد بسیار لازم و ضروری بوده و کمک بسیاری به او می کند. اطرافیان اگر مشوق های خوبی باشند ،حس خوب در فرد ایجاد می کنند. فرد نیز خود را باور کرده و اعتماد به نفسش افزایش میابد و درنهایت کاری که در آن تردید دارد را انجام می دهد و در آن موفق می شود. اما اگر کسی او را نکند، همچنان در ترس و نگرانی مانده و شاید هرگز آن کار را انجام ندهد و یا در آن موفق نشود.

3. عدم مقایسه خود با دیگران

   یکی از اشتباه ترین کارهایی که هر شخص انجام می دهد و از نظر روانشناسی به خود ضربه میزند، مقایسه خود با افراد دیگر است. برای اینکه اعتماد به نفستان را بالا ببرید، هرگز نباید خود را با کسی مقایسه کنید بلکه باید خودتان را با خود گذشته تان مقایسه کنید. ببینید چقدر نسبت به گذشته تغییر کرده اید و این تغییر چقدر مثبت بوده و در حال خوب شما، موفقیت ها، زندگی و .......تاثیر داشته؟ اینگونه نه تنها از نظر روانشناسی به خودتان ضربه نمیزنید بلکه متوجه می شوید چه کارهایی باعث پیشرفت شما شده و چه رفتارهایی برای شما نتیجه مثبت داشته است و برای بهتر شدنتان تلاش می کنید.

4. اهمیت دادن به خود

   یکی از مهم ترین راهکار ها در افزایش اعتماد به نفس، اهمیت دادن به خود است. فردی که به خود اهمیت نمی دهد از ارزش او کاسته شده و متقابلا دیگران نیز به او اهمیت نخواهند داد. اهمیت دادن به خود شامل چندین بخش می شود:

   1. اهمیت دادن به کلام و رفتار خود

      سعی کیند در رفتار و گفتار خود دقت کافی داشته باشید. استفاده از کلمات درست و محترمانه در مکان های رسمی، در نظر گرفتن حریم شخصی، تفاوت در کلام بین جمع های دوستانه و همکارانه و....کلام شما نشان دهنده شخصیت شماست پس از حرافی بپرهیزید. از گفتن کلمات ناپسند بپرهیزید.با اعتماد به نفس ، با اطلاعات و آگاهی در مورد هر موضوعی صحبت کنید. اگر در مورد موضوعی هیچ اطلاعاتی ندارید پس لازم نیست حتما در مورد ان صحبت کنید زیرا ممکن است اطرافیان اطلاعات درست و کاملی را داشته باشند و شما را مسخره کنند. درنهایت اعتماد به نفس شما به شدت پایین خواهد آمد.

   2. اهمیت دادن به تیپ و استایل خود

      یکی از موضوعات مهم در مبحث اعتماد به نفس مختص به تیپ و استایل فرد است. برای داشتن تیپ و استایل مناسب و شیک باید به نکات زیر دقت کنید.
      • متناسب با فصل لباس بپوشید.
      • به ترکیب رنگ ها و طرح ها اهمیت بدهید.
      • متناسب با مکان لباس بپوشید
      • متناسب با نوع مجالس لباس بپوشید
      • متناسب با قد، وزن، رنگ پوست و.. لباس بپوشید.

   3. اهمیت دادن به هیکل خود ( تناسب اندام)

      این موضوع بیشتر در جوانان مهم بوده و باعث افزایش و کاهش اعتماد به نفس می شود. برای اینکه هیکل و اندام مناسبی داشته باشیدبه نکات زیر دقت کنید.
      1. ابتدا باید به سلامت خود اهمیت بدهید : مصرف مواد غذایی سالم و ضروری بدن از جمله ویتامین ها و....
      2. اگر وزن شما زیاد است نباید بیش از حد غذا بخورید و باید تحت نظر دکتر تغذیه رژیم بگیرید.
      3. ورزش کردن از بهترین راه های داشتن هیل و اندام مناسب و خوش فرم است.

   4. اهمیت دادن به ظاهر خود(چهره)

      داشتن چهره شاد، بشاش، زیبا و جذاب نیز باعث بالا رفتن اعتماد به نفس بخصوص در بین بانوان می باشد. البته این مورد در بین پسران جوان نیز مهم است.برای جذابیت چهره باید به چندین نکته توجه کرد:

      1. پوست

         به سلامت و زیبایی پوست خود اهمیت بدهید. استفاده از ماسک های گیاهی،کرم های شب و روز، کرم های جلوگیری از پیری پوست، آبرسانی پوست،روش های درمانی و ماساژ پوست

      2. آرایش و میکاپ صورت

         درست آرایش کنید.آرایش نباید بیش از حد غلیظ باشد. متناسب با رنگ پوست و چهره و سن آرایش کنید. از آرایش سنگین بپرهیزید. همیشه آرایش نکنید و بیشتر به تمییزی و شادابی چهره خود اهمیت بدهید.( اصلاح صورت، تمییز کردن ابروها )شانه کردن موها و آراستن آنها

      3. اهمیت به خوش بو بودن بدن، مو و دهان

         استفاده از خوشبو کننده ها، مسواک زدن ، تمییز کردن بدن و دندان ( اگر بدن، مو و یا دهان بوی بد بدهد، دیگران از شما فاصله می گیرند و این باعث کاهش اعتماد به نفس شما می شود)

      4. دندان ها

         یکی از قسمت های مهم و موثر در صورت که بر روی زیبایی و جذابیت افراد تاثیر بسزایی دارد داشتن دندان های سالم و زبیا و درخشان می باشد. با داشتن این دندان ها لبخند شما جذاب تر و دلنشین تر خواهد بود و اعتماد به نفس شما در جمع ها ی مختلف، عکس ها و.... بیشتر و بیشتر خواهد شد. برای داشتن دندان های زیبا و سفید از روش های درمانی و زیبایی مختلفی می توان استفاده کرد که این روش ها با توجه دندان، مشکلات و با تشخیص دندانپزشک متخصص ترمیمی و زیبایی صورت می گیرند. روش های متفاوتی برای سفید کردن دندان ها وجود دارد از جمله کامپوزیت کردن دندان، لمینت و سفید کردن دندان بدون لیزر. یکی از این راه های سفید کردن دندان بلیچینگ می باشد. این روش از روش های موثر و پر کاربرد در سفید کردن دندان است. افرادی که از داشتن دندان های کدر و یا شیری رنگ رنج می برند و دچار کاهش اعتماد به نفس در هنگام خنده و حرف زدن هستند، می توانند از این روش استفاده کنند و با بلیچینگ دندان، زیبایی و سفیدی را به دندان های خود هدیه کنند. با بلیچینگ کردن دندان، بدون آن که به مینای دندان آسیبی وارد شود، می توان دو تا چند درجه دندان را سفید تر کرد. این درمان نیاز به مهارت بالا دارد و باید توسط پزشک متخصص زبیایی دندان (فردی با تجربه و با مهارت بالا) انجام بگیرید تا نتیجه مطلوبی به همراه داشته باشد. در این روش ماده محافظی را روی لثه ها قرار می دهند و سپس H2O2 را بر روی دندان ها می گذارند و با قرار دادن دستگاه بر روی آن با استفاده از اشعه ، مواد، اکتیو شده و بعد از 30 دقیقه دندان ها سفید می شوند. بلیچینگ از روش های کم عارضه و تقریبا بدون عارضه سفید کردن دندان بوده و همچنین این روش درمانی بسیار سریع انجام می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد این تکنیک و روش زیبایی دندان با ما همراه باشید.

عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران گفت: دررفتگی مفصل شانه به علت دامنه حرکتی زیاد آن در میان ورزشکاران عارضه‌ای بسیار شایع است.

به گزارش بهداشت نیوز: پرهام پارسا‌نژاد عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران درباره دررفتگی مفصل شانه گفت: مفصل شانه به علت اینکه تماس استخوانی زیاد ندارد و مساحت استخوان‌های بازو و کتف که با هم در تماس هستند، کم است، بیشتر در معرض دررفتگی قرار دارد.

 

ثبات مفصل شانه بیشتر توسط تاندون‌ها، عضلات، کپسول‌های مفصلی و رباط‌های اطراف آن فراهم می‌شود، زیرا این بخش دامنه حرکتی زیادی دارد و می‌تواند 360 درجه بچرخد، بنابراین دررفتگی شانه را در افراد بسیار مشاهده می‌کنیم.

 

او بیان کرد: دررفتگیمفصل شانه می‌تواند از جلو یا پشت ایجاد شود. اگر دررفتگی از جلو باشد، سر استخوان بازو به شکل برجسته در قسمت بالا و خارج ناحیه شانه مشخص می‌شود. این دررفتگی درد بسیار شدید برای فرد ایجاد می‌کند به طوری که شخص با دست دیگرش سعی می‌کند مفصل شانه دردناک را ثابت نگه دارد. دررفتگی‌هایی که از پشت اتفاق می‌افتد، دردی چندان ندارد، ولی این نوع دررفتگی‌ها محدودیت حرکتی در شانه و چرخش آن ایجاد می‌کنند، به طوری که شخص نمی‌تواند شانه را به سمت داخل بچرخاند.

 

عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران افزود: علاوه بر دررفتگی، تعدادی از افراد هم به نیمه دررفتگی دچار می‌شوند. در نیمه دررفتگی کامل، سر استخوان بازو از محل خود خارج نمی‌شود، اما مرتبا کمی از محل خود خارج می‌شود سپس دوباره برمی‌گردد. نیمه دررفتگی ممکن است با درد کم و صدای خاص در مفصل شانه همراه باشد.

مهم‌‎ترین دلایل دررفتگی شانه

 

پارسا‌نژاد تأکید کرد: از مهمترین دلایل دررفتگی مفصل شانه می‌توان به وارد شدن ضربه به شانه در تصادفات و یا حین انجام حرکات ورزشی اشاره کرد. کشیدگی زیاد و مکرر رباط‌های شانه هم در ایجاد شُلی مفصل شانه  و دررفتگی آن نقش دارد. افرادی که فعالیت‌های پرتابی زیاد انجام می‌دهند مانند تنیس‌بازان و والیبالیست‌ها هم در معرض ابتلا به دررفتگی شانه هستند. شناگرانی که شنای کرال انجام می دهند  به علت اینکه رباط‌های آن‌ها پیوسته در حال کشش است و حرکات بالای سر زیادی انجام می‌دهند، می‌توانند به شُل شدن رباط مفصل شانه و دررفتگی آن دچار شوند.

 

او تصریح کرد: بسیاری از افراد به دلایل ارثی به شُلی رباط‌ها مبتلا هستند، در این اشخاص کپسول مفصلی شُل بوده، بنابراین در هر جهتی ممکن است مفصل شانه به دررفتگی دچار شود.

 

تمرین‌های درمانی برای بهبود دررفتگی شانه

 

عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی گفت: در تمرین نخست، فرد به  چهار چوب در تکیه می‌دهد سپس در حالی که آرنجش 90 درجه است و بازو کنار بدن قرار دارد، شانه را به سمت خارج می‌چرخاند و 10 شماره آن را در این وضعیت نگه می‌دارد سپس شانه را رها می‌کند؛ این تمرین باید 10 مرتبه با مکث 10 شماره‌ای انجام شود.

 

پارسانژاد اظهار کرد: در تمرین دوم فرد بازویش را کنار بدن قرار می‌دهد سپس در حالی که آرنجش 90 درجه است مشت دستش را به دیوار فشار می‌دهد، 10 شماره مشت دست را در این وضعیت نگه می‌دارد سپس آن را رها می‌کند.

 

او بیان کرد: در تمرین سوم فرد بازو، ساعد و پشت دستش را به دیوار تکیه می‌دهد سپس در حالی که بازو کنار بدن است، سعی می‌کند پشت مچ دست را به دیوار فشار دهد و شانه را به سمت خارج بچرخاند؛ این تمرین باید 10 مرتبه با مکث 10 شماره‌ای انجام شود.

 

عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی افزود: در تمرین چهارم فرد یک بالش را بین ساعد و آرنج جلوی سینه نگه می‌دارد و سعی می‌کند که به کمک ساعد‌ها بالش را به سینه فشار دهد، این تمرین باید 10 مرتبه با مکث 10 شماره‌ای انجام شود.

 

پارسانژاد گفت: در تمرین پنجم فرد به پشت می‌ایستد و پشت بازویش را به دیوار تکیه می‌دهد سپس در حالی که آرنجش 90 درجه است از فرد درخواست می‌کنیم که پشت آرنج را به دیوار فشار دهد و آن را 10 شماره در این وضعیت نگه دارد و سپس رها کند، این تمرین باید 10 مرتبه با مکث 10 شماره‌ای انجام شود.

 

او یادآوری کرد: افراد دچار دررفتگی‌های شانه باید مفصل شانه را به کمک وسیله‌ای به نام اسلینگ به گردن آویزان کنند و شانه را 2 تا سه هفته بدون حرکت نگه دارند، پس از این مدت تمرین‌های فیزیوتراپی را آغاز کنند تا کپسول مفصلی که به کشیدگی یا پارگی دچار شده است، ترمیم پیدا کند؛ مبتلایان به دررفتگی شانه نباید از شانه‌بند استفاده کنند.

داشتن زندگی سالم برای هر انسانی جزو ایده آل‌ها محسوب می شود و یکی از نگرانی ها برای همه افراد، تغییر در سطح قند خون به دلایل مختلف است؛ علم ثابت کرده که با استفاده از روش‌هایی ساده، میتوان سالم زندگی کرد.

به گزارش بهداشت نیوز کنترل قندخون، آنهم به شکل طبیعی و بدون استفاده از روش های دارویی یا رژیم های سخت غذایی، با روشی ساده ولی در درازمدت قابل دستیابی است. راهکاری که بیماران دیابتی می توانند با به کارگیری آن، سلامت عمومی شان را با وجود دیابت، ارتقاء دهند.

 

نباید از یاد برد که دیابت زمینه ارثی هم دارد و اگر هر یک از ما بین اعضای خانواده حتی در دورترین نسل ها، سابقه ابتلا به قند خون را داریم، باید مراقبت بیشتری را در برنامه ریزی های زندگی لحاظ کنیم.

 

یک کارشناس بیماری های غیرواگیر علوم پزشکی شیراز در خصوص راهکارهای ساده برای دستیابی به سلامت گفت: پیاده روی کوتاه، یکی از موثرترین فعالیتهای هوازی برای پایین آوردن قند خون محسوب می شود؛ تحقیقات نشان می‌ دهد، انجام سه نوبت 15 دقیقه ای پیاده روی در روز به ویژه پس از غذا، در کنترل قندخون بسیار موثر است.

 

مریم کوهکن خاطرنشان کرد: مصرف سالاد و غذاهای سبک در وعده شام: انتخاب یک سالاد ساده در شب هنگام به عنوان وعده شام و استفاده از سبزی با حجم بالا و کم کالری، به از دست دادن وزن اضافه در مبتلایان به دیابت کمک می کند؛ استفاده از سرکه یا آبلیمو همراه با سالاد مفید است، چون طبق تحقیقات منجر به کاهش قند خون می شود و تاثیر مثبتی بر قند خون ناشتا در افراد مبتلا به دیابت نوع دو دارد.

او اضافه کرد: سرکه یک طعم دهنده بدون کالری است و برای کنترل وزن در هنگام مصرف سالاد بسیار مفید محسوب می‌شود؛ بهتر است سرکه را در ظرف چاشنی کنار سایر چاشنی ‌ها بر روی میز قرار دهیم تا از آن به جای سس سالاد استفاده شود. برای تهیه سس سالاد می توانیم، دو سوم میزان از سرکه و یک سوم روغن زیتون را با هم مخلوط کنیم.

 

کوهکن ادامه داد: نگه داشتن یک یادداشت غذایی: از دست دادن دست کم پنج کیلو گرم وزن، می تواند مدیریت و کنترل قند خون را بهتر کرده و تحقیقات نشان می دهد که داشتن یک یادداشت غذایی روزانه می تواند کنترل وزن را موفق تر کند.

 

او گفت: ثبت هر وعده غذایی و یادداشت موادی که مصرف کرده ایم، شاید هر دفعه تنها دو دقیقه زمان ما را بگیرد، اما یکی از بهترین و البته رایگان ترین راه ها برای اندازه گیری میزان کالری دریافتی در مبتلایان به دیابت است.

 

کوهکن گفت: از خانه به محل کار غذا ببریم: به طور حتم، رفتن به رستوران و مصرف فست فودها راهی فوری برای از بین بردن حالت گرسنگی است و البته حجم زیادی از سدیم و کالری را نیز به همراه کربوهیدرات های تصفیه شده وارد بدن می کند، اما به همراه داشتن یک بسته ناهار سالم همراه با محصولات تازه و غلات سبوسدار می تواند، مدیریت قندخون را در مبتلایان به دیابت بسیار راحت تر کند.

 

این کارشناس با اشاره به ورزش های قدرتی برای نظم بخشیدن به قند خون، گفت: اگرچه ورزش های هوازی منظم مانند پیاده روی برای کنترل اضافه وزن و چاقی در بیماران مبتلا به دیابت موثر است، اما انجام ورزش های قدرتی برای حفظ توده عضلانی باعث کاهش مقاومت به انسولین می شود و انجام آن دو تا سه وعده در هفته ضروری به نظر می رسد.

 

او همچنین به اهمیت بررسی سلامت پاها اشاره و خاطرنشان کرد: دیابت می تواند به رگ‌ های خونی آسیب بزند و منجر به دیر بهبود یافتن زخم در بدن و در نهایت قطع عضو به ویژه از ناحیه پاها شود.

 

این کارشناس مبارزه با بیماری‌های غیرواگیر علوم پزشکی شیراز گفت: اگر زخم های باز درمان نشود امکان دارد در مبتلایان به دیابت عفونت های جدی به همراه داشته باشند و به همین دلیل باید بیماران هر روز نسبت به بررسی سلامت پاهای خود اقدام کرده و در صورت بروز هر گونه بریدگی و کبودی، اقدامات موردنیاز را برای بهبود آن انجام دهند.

 

او گفت: اگر زخم بیمار پس از 48 ساعت آغاز به بهبود نکرد، باید با پزشک تماس گرفته شود. اگر بیمار مبتلا به دیابت قادر به چک کردن تمام نقاط پای نباشد، لازم است از دیگران کمک گرفته یا با استفاده از یک آینه این کار را انجام دهد.

 

این کارشناس با اشاره به اهمیت ممانعت از بروز استرس در بیماران دیابتی، گفت: استرس و دیابت رابطه مستقیم با هم دارند، به طوری که هنگامی که ما تحت فشارهای فیزیکی، ذهنی و عاطفی هستیم، بدن ما شروع به پمپ کردن «کورتیزول» و در نهایت افزایش سطح قند خون می کند.

 

او ادامه داد: مدیریت استرس باید به طور موثر انجام شود و شاید برای این کار، تنها به 10 دقیقه زمان نیاز باشد؛ استفاده از روش های آرام بخش، تمرین های تنفسی و روش های تنفس عمیق، برای دور کردن استرس و کنترل قندخون موثر است.

 

کوهکن همچنین به لزوم چک مدام قندخون اشاره و اضافه کرد: توصیه های بسیاری برای این کار شده است و مبتلایان به دیابت نوع دو باید قند خون خود را دست کم یک بار در روز چک کنندو

 

این کارشناس بیماری‌های غیرواگیر دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: بهترین زمان برای این کار صبح یا زمانی است که از خواب برخواسته ایم و می توانیم در مورد این که آیا باید پیش و پس از غذا نیز تست قندخون را انجام دهیم یا خیر؟ بهتر است با پزشکمان مشورت کنیم.

به گزارش بهداشت نیوز زهرا عبداللهی مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت با تاکید بر اهمیت صرف صبحانه، اظهار کرد: مطالعات اخیر نشان داده که تغذیه صحیح بر قدرت یادگیری کودکان موثر است و عدم صرف صبحانه می‌تواند اثرات منفی بر یادگیری آنها داشته باشد.

 

وی ادامه داد: در شرایط ناشتایی کوتاه مدت، مکانیسم هموستاتیک، گلوکز خون را در سطح ثابت نگه می‌دارد که بر عملکرد طبیعی مغز لطمه ای وارد نشود. اگر مدت زمان ناشتایی طولانی تر باشد، نگهداری قند خون در سطحی کــه مغز قادر به فعالیت طبیعی خود باشد، مختل شده و یادگیری و تمرکز حواس کمتر می‌شود. مطالعات مختلف نشان می‌دهد که افزایش نسبی قند خون موجب بهبود عملکرد مغز و یادگیری کودکان سنین مدرسه می‌شود.

 

مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت درباره نکاتی که می‌تواند به افزایش اشتهای کودکان برای صرف صبحانه موثر باشد، بیان کرد: برای اینکه کودکان سنین مدرسه اشتهای کافی برای صرف وعده صبحانه داشته باشند، رعایت نکاتی ضروری است؛ از جمله اینکه شام در ساعات ابتدای شب صرف شده و حتی الامکان کودکان شب در ساعت معین و ترجیحا زود بخوابند، صبح زودتر بیدار شده و پس از شستن دست و صورت، کمی نرمش کنند تا برای صرف صبحانه اشتها پیدا کنند و در نهایت اینکه، والدین صبحانه را به عنوان یک وعده غذایی مهم تلقی کنند و همگی به دور یک سفره به صرف صبحانه بپردازند تا تشویقی برای کودکان باشند.

 

عبدالهی با تاکید برصرف میان وعده‌ها در مدرسه، خاطرنشان کرد: کودکان سنین مدرسه علاوه بر سه وعده غذای اصلی به دو میان وعده درصبح و عصرنیاز دارند.

 

وی افزود: در این سنین، کودکان باید هر 4 تا 6 ساعت برای نگهداشتن غلظت قند خون در حد طبیعی، غذا میل کنند تا فعالیت سیستم عصبی و عملکرد مغز در حد مطلوب باقی بماند. در این سنین، کبد که وظیفه ذخیره سازی گلوکز به صورت گلیکوژن و آزاد سازی آن به خون در مواقع ضروری را برعهده دارد، تنها برای حدود 4 ساعت می‌تواند گلیکوژن ذخیره کند؛ بنابراینکودکان به خوردن غذا در وعده‌های بیشتری نیاز دارند و باید در روز دو میان وعده مصرف کنند.

 

مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت  به نمونه‌هایی از میان وعده های مغذی قابل مصرف در مدارس و زنگ تفریح اشاره کرد و گفت: میوه‌های خشک شامل، انجیر خشک، توت خشک، برگه هلو و نخودچی و کشمش، گندم برشته، برنجک، عدس برشته شده و انواع مغزها و دانه‌ها از نوع کم نمک، انواع میوه ها شامل، سیب، پرتقال، نارنگی، هلو، گلابی، سبزی‌ها شامل، هویج، خیار، انواع لقمه‌های خانگی مانند، نان و پنیر و گردو و نان و تخم مرغ، انواع کوکو و کتلت، نان و حلوا شکری، نان و پنیر و خرما، شیر و فرآورده‌های آن، از جمله میان وعدهء‌های مفید قابل استفاده در مدارس است.

 

عبدالهی بیان کرد: متاسفانه برخی از تنقلات تجاری مانند انواع پفک و چیپس به طور بی رویه توسط کودکان و دانش‌آموزان مصرف می‌شود. خوردن پفک به خصوص قبل از وعده‌های غذایی، به دلیل ایجاد سیری کاذب کودکان را از خوردن وعده‌های اصلی که باید مواد مغذی مورد نیاز برای رشد را تامین کند، باز می‌دارد.

 

وی تصریح کرد: نمک زیاد این مواد، ذائقه کودک را به خوردن غذاهای شور عادت می‌دهد. انواع چیپس‌ها علاوه بر شور بودن، به دلیل چربی زیادی که دارند، موجب چاقی بی رویه کودکان می شوند. مطالعات متعددی رابطه بین خوردن مواد شور در کودکی و افزایش فشار خون در دوران بزرگسالی را به اثبات رسانده است.

 

مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت با بیان اینکه نوشیدن بی رویه نوشابه‌های گازدار و آب میوه‌های پاکتی که دارای قند افزوده هستند، موجب اضافه وزن و چاقی در کودکان و نوجوانان می‌شود، متذکر شد: بررسی‌های انجام شده توسط وزارت بهداشت حاکی از آن است که حدود 20 درصد دانش‌آموزان دچار اضافه وزن و چاقی هستند و یا چاقی شکمی دارند و روند چاقی در دانش‌آموزان رو به افزایش است؛ بنابراین، نوع تغذیه دانش‌آموزان در مدرسه و اقلام غذایی که در بوفه‌های مدارس عرضه می‌شود، برای حفظ سلامت و کنترل وزن دانش‌آموزان بسیار مهم است.

 

عبدالهی گفت: چاقی در دوره کودکی و نوجوانی می‌تواند منجر به چاقی دوران بزرگسالی شده و زمینه را برای ابتلا به کبد چرب، اختلال قند خون، دیابت و فشارخون بالا  فراهم کند.

 

وی اظهار کرد: دفتر بهبود تغذیه جامعه هر سال با همکاری آموزش و پرورش، دستورالعمل اقلام غذایی مجاز و غیرمجاز در بوفه‌های مدارس را بازنگری کرده و به مدارس کشور ابلاغ می‌شود. همه  مدارس موظفند مطابق با این دستورالعمل نسبت به عرضه اقلام غذایی در بوفه‌های مدارس اقدام کنند. براساس این دستورالعمل، عرضه فست فود‌ها مانند، سوسیس و کالباس و پیتزا، نوشابه‌های گازدار و انواع چیپس و پفک  ممنوع است .

 

مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت عنوان کرد: هدف از اجرای دستورالعمل بوفه مدرسه، علاوه بر حفظ سلامت دانش‌آموزان، فرهنگسازی و ترویج فرهنگ غذایی درست در بین دانش‌آموزان است؛ بنابراین  لازم است والدین هم در منزل با رعایت اصول تغذیه صحیح، رفتارهای غذایی مناسب را در کودکان خود تقویت کنند و به عنوان میان وعده، خوراکی‌هایی برای کودک خود تهیه کنند که علاوه بر مغذی بودن، کم نمک، کم چرب و کم شیرین باشد و انواع ساندویچ های سوسیس و کالباس و سایر فست فودها را به عنوان میان وعده در کیف کودکشان قرار ندهند.

 عبداللهی با بیان اینکه تهیه یک لقمه سالم، یک عدد میوه، یک پاکت شیر، انواع خشکبار و برگه‌ها و تنقلات سنتی، خوراکی‌های سالمی هستند که والدین می‌توانند به عنوان میان وعده برای فرزندانشان در مدرسه در نظر گیرند، ادامه داد: رعایت نکات بهداشتی در تهیه خوراکی دانش‌آموزان اهمیت زیادی دارد و ضرورت دارد، میوه ها و سبزیجاتی که به منظور تغذیه برای دانش‌آموز فراهم می‌شود، از قبل در منزل شسته و گندزدایی شود.

 

وی گفت: والدین باید بدانند که مکمل یاری آهن برای همه دختران دبیرستانی برای پیشگیری از کم خونی و کمبود آهن و مکمل یاری ویتامینD  برای پیشگیری از کمبود این ویتامین در دختران و پسران دبیرستانی اجرا می‌شود؛ضمن اینکه لازم است والدین کودکان و نوجوانان خود را به مصرف این مکمل ها در مدرسه تشویق کنند.